Indonesië behoort tot de landen met het hoogste sterftecijfer als gevolg van Covid-19, maar voorziet nauwelijks in de toegankelijkheid van coronatests. Bovendien belanden de kosten voor de bestrijding van de pandemie op de schouders van de arbeidersklasse. Ondertussen wordt de arbeidersbeweging het zwijgen opgelegd door de heersende klasse onder het voorwendsel van het aanpakken van de Covid-19 pandemie. Kortom, het land gaat gebukt onder de schendingen van mensenrechten en extreme stijgingen van de levensonderhoud in een financieel moeilijke tijd.
Tijd voor actie
Van 13 tot 17 augustus waren er overal in het land protesten onder de paraplu van de grote “100% vrijheid! Vrij van Pandemie en Tirannie!” actie. Deze gelijktijdige nationale actie had tot doel het verzet van de arbeidersklasse en jongeren tegen de bourgeoisie nieuw leven in te blazen.
Onder de eisen van de activisten waren veilige werkomgevingen voor essentiële arbeiders tijdens de Covid-19 pandemie, een eerlijke nationale herverdeling van rijkdom en centralisatie van productiemiddelen in de handen van de arbeidersklasse.
De protesten vielen samen met belangrijke nationale momenten, zoals de jaarlijkse toespraak van president Jokowi, de sessie van de People’s Consultative Assembly en de New York Agreement van 1962. De demonstranten riepen op tot een grote staking onder de arbeidersklasse om hun onvrede te tonen. Aan die reeks acties namen zowel arbeiders als jongeren deel. Buiten de landelijke massademonstraties op 14 augustus ontstond de wens om het protest voort te zetten. Door Covid-19 werden de protesten verder uitgevoerd in een online campagne.
Na deze demonstratie kreeg de organisatie verzoeken van andere regio’s die nog niet deelnamen om een landelijke beweging tegen tirannie te vormen, met als doel het kapitalisme omver te werpen en de arbeidersklasse en jongeren te verenigen in een beweging voor bouwen aan een socialistische, klassenloze samenleving voor de inwoners van Indonesië.
Organisatie
In 2011 werd de Socialist Union opgericht onder de naam KPO PRP, om de socialistische strijd in Indonesië vorm te geven. Het doelt op het omvergooien van het kapitalistische systeem door middel van revolutionaire acties, om het te vervangen met een socialistische samenleving. Socialisme, in de ogen van de Socialist Union, is de strijd van werknemers om zich te organiseren als een staat in de vorm van burgerraden, en daarmee de democratie en eigendomsrecht te versterken en gelijk te trekken vergeleken met de huidige stand van zaken. De organisatie is vooral gefocust op educatie, propaganda, grote acties, het uitgeven van boeken en het organiseren van discussies.
Help het project ‘Indonesische arbeidersbeweging protesteert tegen de heersende klasse’ verder en doe een donatie